कृत युग सुरु असतांना ब्रह्मदेव वैदर्भ देशातील सत्यलोकनगर (म्हणजे सोळशी) येथे तपस्येसाठी बसलेले असतांना मधु व किटक या दोन दैत्यांनी त्यांना व जनतेला अतोनात त्रास दिला. तेव्हा ब्रह्मदेवांनी त्याच्याशी युद्ध सुरु केले मात्र मोठा काळ गेला तरी युद्ध संपेना. आपला निभाव लागणार नाही असे समजुन ब्रह्मदेवांनी महादेवांची आराधना केली. तेव्हा महादेवांनी आदीमायाशक्ती जिला हेमवती/त्रिनयनी असेही म्हणतात तिला मोहिनी रुपाने या भुमीत पाठवले. आदीमायाशक्ती हेमवतीने दौत्यांवर मोहास्त्र सोडले.

मोहास्त्राला भुलून दोन्ही दैत्यांनी मोहिनीला वर मागण्यास सांगितले तेव्हा आदीमायेने तुम्हाला देवाच्या हातून मृत्यु यावा असा वर मागितला. वचनबद्ध दैत्यांनी आपला देह वधासाठी हवाली केल्यावर देवानी त्यांना शेवटची इच्छा विचारली. तेव्हा मधु व किटक दैत्य म्हणाले, तेजतमु रुद्राने लिंग बनून व मस्तकी हेमवतीच्या उगमाचे ओझे धारण करून या भुमीत सात अवतार घ्यावेत. ब्रह्मदेवांनी त्या शिवलिंगाची पुजा करावी जेणेकरून जो कोणी या लिंगाची पुजा करेल त्याला आदीमाया शक्ती प्रसन्न होईल.

पुढे महादेवांनी सोळा शिवलिंगाच्या रुपाने या भुमीत वास्तव्य केले मात्र माझ्यामुळे दैत्यांचा अंत झाला या गर्वात जाऊन हेमवती/त्रिनयनी सत्यनगरीत तेजतमु हरेश्वराच्या शिवालयात मोहिनी स्त्रीचे रुप घेऊनच राहू लागली. आदीमाया हेमवती/त्रिनयनी ही जलरुप न होता वचन भंग करत आहे हे कळताच सत्यवचनी शनैश्वर सत्यनगरीत आले. मात्र हेमवतीने आपले नाव वसुमती असे बदलुन ती सुर्यपुत्र शनीदेवालाच भुलवण्याचा प्रयत्न करू लागली. तेव्हा शनीदेवांनी तिला तू सत्यवचनाने न राहिल्यास मी तुला छळेन असे सांगितले. हे ऐकताच वसुमतीने तेजतमु हरेश्वराच्या उजवीकडे जलरुपाने उडी घेतली.

शनैश्वरांनी तिला वर मागण्यास सांगितले असता, “जो कोणी माझ्या पतीची (सोळा शिवलिंगांची) पुजा करेल त्याला मी दर्शन देईल. त्याचबरोबर तुझेही वास्तव्य या भुमीत असू दे, इथे येणाऱ्या भाविकाला छळू नकोस”; असे वरदान शनीदेवाकडे मागितले.

आजही ही आदीमाया शक्ती वसना नदीच्या रुपाने छोट्या छोट्या सात कुंडातून आपल्याला दर्शन देते. तसेच या सिद्ध भुमीत सोळा शिवलिंगाच्या रुपाने महादेव आणि सत्यप्रिय शनीदेव यांचे आस्तित्व आहे.