परंपरेने सांगितली जाणारी शनीकथा काशी खंडात वाचायला मिळते. ती अशी,

श्री शनैश्वरच्या वडिलांचे नाव सूर्यदेव व आईचे नाव संज्ञा होय. संज्ञा ही ब्रम्हदेवाचा पुत्र दक्ष प्रजापती याची कन्या. दक्षाने आपल्या कन्येचे लग्न सूर्याशी करून दिले. मात्र सूर्यदेवाचे प्रखर तेज संज्ञा सहन करू शकत नव्हती. तिला वाटत होते की, मी स्वताच तपश्चर्या करून तेज वाढवावे म्हणजे सूर्याचे तेज सुसह्य होईल. सूर्य आणि संज्ञा यांना सहा अपत्ये झाली पैकी १) यमराज २) शनीदेव आणि पुत्रींमध्ये भद्रा, कालिंदी, तपती व सावित्री.

संज्ञेचे आपल्या मुलांवर खूप प्रेम होते मात्र सूर्याचे तेज सहन होत नसल्याने एके दिवशी संज्ञाने विचार केला की आपण माहेरी जाऊन तिथे तपश्चर्या करू अन् तिथेही विरोध झाला तर दूर कुठे तरी एकतांत जाऊन तपश्चर्या करू. जाण्याआधी तिने आपल्या सारख्याच दिसणाऱ्या एका छायेची निर्मीती केली जिचे नाव सुवर्णा ठेवले.

सुवर्णाला आपल्या मुलांची जबाबदारी सोपवताना संज्ञा म्हणाली, " सुवर्णा आजपासून माझ्या ऐवजी तू नारी धर्म संभाळ, अन् माझ्या मुलाबाळांचे पालन पोषण तू स्वतः कर. हे करताना जर काही अडचण आली, तर मला बोलव, मी लगेच येईन, पण एक गोष्ट लक्षात ठेव तू सुवर्णा आहेस संज्ञा नाहीस हे रहस्य कुणालाही कळता कामा नये."

संज्ञा माहेरी निघून आल्यावर वडिलांना घडलेली सर्व हकीकत सांगितली. हे ऐकताच वडिलांनी संज्ञाला रागवून फटकारले व तू लगेच आपल्या सासरी सूर्याजवळ जा असे सांगतले. संज्ञा विचार करायला लागली, जर मी परतले तर सारे रहस्य बाहेर येणार. शेवटी ती निब्बिड वनात जो उत्तर कुरुक्षेत्र आहे तिथे गेली. तिने "बडवा घोडी" रूप धारण केले जेणेकरून तिला कुणी ओळखणार नाही. मग ती तपश्र्चर्याला लागली.

इकडे सूर्य व छाया/सुवर्णाला पाच मुले व तीन मुली झाली. पती पत्नी एकमेकाबरोबर खूप प्रेम करीत. त्यामुळे सूर्याला शंकेचे कारणच नव्हते. मात्र एकदा प्रसंग असा आला की, शनीदेवांना भुक लागलेली होती. त्यांनी आईकडे जेवण मागितले. देवधर्म झाल्यावर जेवण देते असे सांगताच शनीदेवाला राग आला. राग आणि भुकेच्या भरात त्यांनी आईला लाथ मारली. त्याक्षणी सुवर्णानी त्याला शाप दिला, “माझ्यावर उगारलेला पाय तुटून तू लंगडा होशील.” शनीने घडलेला प्रकार वडीलांना सांगताच त्यांना आश्चर्य वाटले. आई मुलाला शाप देणे शक्यच नाही असा विचार करून सुवर्णा ही संज्ञा नाही हे सत्य समोर आले. मात्र वडील या नात्याने आईच्या शापाची तीव्रता कमी करण्याचे ठरवून त्यांनी शनीस सांगितले, तुझा पाय तुटणार नाही मात्र त्यात व्यंग असेल.तेव्हापासून शनीदेव अपंग आहेत.